Ο πρόεδρος της Διάσκεψης, Αλ Τζαμπέρ, στην ομιλία του δήλωσε ότι πρόκειται για «μια ιστορική δέσμευση» που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του θερμότερου έτους και αποτελεί μια απάντηση, «ένα ισχυρό σχέδιο δράσης για να κρατήσουμε τον 1,5 ^ο C σε απόσταση αναπνοής», τιμή όριο που προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού. Η επίτευξη της συμφωνίας δεν αντιμετωπίστηκε με τον ίδιο ενθουσιασμό από όλες τις χώρες. Πιο συγκεκριμένα, οι Νότιες χώρες χαρακτηριστικά τόνισαν ότι το κείμενο δεν αναφέρει επαρκώς όσα απαιτούνται για τη μείωση των εκπομπών, καθώς ούτε και για την προβλεπόμενη χρηματοδότηση των ευάλωτων εθνών προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα επερχόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα. Επιπλέον, πολλοί από τους συμμάχους της κλιματικής δικαιοσύνης υποστήριξαν ότι το κείμενο της συμφωνίας φαίνεται να κατευνάζει τα συμφέροντα των ορυκτών καυσίμων.

Τα βασικά σημεία της συμφωνίας είναι:

• Αναγνωρίζεται ότι για την επίτευξη του στόχου του 1,5 βαθμού Κελσίου απαιτείται μείωση των εκπομπών κατά 43% έως το 2030 και κατά 60% έως το 2035 σε σχέση με τα επίπεδα του 2019.
• Τίθεται στόχος για τριπλασιασμό των παγκόσμιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2030.
• Απορρίπτεται η δήλωση που φέρει τις παγκόσμιες εκπομπές να κορυφώνονται έως το 2025.
• Εξομαλύνονται οι διαφορές με τα συμφέροντα των ορυκτών καυσίμων, καθώς στο κείμενο γίνεται αναφορά περί «μεταβατικών καυσίμων» και της «δέσμευσης, χρήσης και αποθήκευσης άνθρακα».
• Αναγνωρίζεται η ανάγκη για χρηματοδότηση των ευάλωτων εθνών σε θέματα προσαρμογής και αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, αν και ακόμα παραμένουν σημαντικά βήματα να γίνουν στον τομέα.