Η βιομηχανική διαχείριση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, που εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση την περασμένη εβδομάδα, εγκαινιάζει μια σειρά δράσεων με κεντρικό άξονα τη δέσμευση του άνθρακα.
Σύμφωνα με νέα μελέτη του Κοινού Κέντρο Ερευνών της ΕΕ (JRC), οι υποδομές μεταφοράς CO2 και η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών για τη διαχείριση του βιομηχανικού άνθρακα πρόκειται να παίξουν σημαντικό ρόλο για την επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας.
Η εύρεση βιώσιμων λύσεων για τη μείωση των εκπομπών έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα περιορισμένες σε τομείς όπως η βιομηχανία που απαιτείται η κατανάλωση τεραστίων ποσών ενέργειας. Οι τεχνολογίες διαχείρισης του βιομηχανικού άνθρακα ίσως προσφέρουν περαιτέρω εναλλακτικές. Οι τεχνολογίες αυτές περιλαμβάνουν δράσεις σχετικά με τη δέσμευση, αποθήκευση, μεταφορά και χρήση των εκπομπών CO2 από βιομηχανικές εγκαταστάσεις, καθώς και για την απομάκρυνση του CO2 από την ατμόσφαιρα.
Μια από τις τεχνολογίες διαχείρισης του βιομηχανικού άνθρακα είναι ο σχηματισμός ενός δικτύου μεταφοράς σε χώρους αποθήκευσης είτε γεωλογικούς σχηματισμούς είτε βιομηχανικές εγκαταστάσεις όπου θα μπορεί να αποθηκευτεί και να επαναχρησιμοποιηθεί. Ενώ δίκτυο μεταφορών στην ΕΕ υπάρχει, απαιτεί περαιτέρω ανάπτυξη προκειμένου να μπορέσει να διαχειριστεί τους προβλεπόμενους όγκους CO2 για το 2030, που αγγίζουν ύψος 50 εκατομμυρίων τόνοι ετησίως και εκτιμάται να φτάσουν τα 450 εκατομμύρια έως το 2050.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε από το JRC αναδεικνύει τρόπους βελτίωσης και εξέλιξης του δικτύου μεταφοράς του CO2 έως το 2050. Αρχικά, το δίκτυο θα αναπτυχθεί σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες μεταφοράς ποικίλων πηγών διοξειδίου του άνθρακα. Στη συνέχεια, προβλέπεται η εξέλιξη του και η δημιουργία ενός διευρωπαϊκού δικτύου που θα συνδέει πηγές CO2 και χώρους αποθήκευσης.
Το πρώτο βήμα για την εξέλιξη του δικτύου μεταφοράς του CO2 περιλαμβάνει τον διεθνή συντονισμό και συνεργασία για τον εντοπισμό των κατάλληλων θέσεων για την εμπορική αποθήκευση του CO2 στην Ευρώπη. Καθώς το δίκτυο μεταφοράς διασχίζει πολλές ευρωπαϊκές χώρες η ύπαρξη κοινών προτύπων και κανονισμών σχετικά με τη μεταφορά CO2 είναι απαραίτητη.
Οι επιλεγμένες θέσεις, οι δυνατότητες τους και ημερομηνία λειτουργίας των χώρων αυτών είναι τα βασικά στοιχεία που θα καθορίσουν τη χαρτογράφηση του δικτύου μεταφορά CO2. Η εξέλιξη αυτής της δράσης, με τη σειρά της, θα αποτελέσει την αφορμή για την ανάπτυξη νέων έργων που θα αφορούν την ελαχιστοποίηση του κόστους.
Η μελέτη εντοπίζει 100 – 120 πιθανές ομάδες δέσμευσης CO2 και 100 θέσεις αποθήκευσης σε όλη την Ευρώπη, ενώ παράλληλα εξετάζει διαφορετικά σενάρια πρόβλεψης δέσμευσης του όγκου CO2 και τη διαθεσιμότητα των χώρων αποθήκευσης για τον προσδιορισμό του βέλτιστου δικτύου. Επίσης η έρευνα εκτιμά ότι μέχρι το 2030 οι υποδομές μεταφοράς μπορούν να καλύψουν 6700-7300 χλμ. με προοπτικές να φτάσουν τα 19000 χλμ. έως το 2050, με το κόστος να αγγίζει τα 23,1 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2050. Για τη μείωση του υπέρογκου κόστους προτείνεται η αποθήκευση και σε περιοχές όπως η Νότια και η Ανατολική Ευρώπη, καθώς τα σενάρια αφορούν κυρίως δημιουργία αποθηκών στη Νορβηγία και τη Βόρεια Θάλασσα.
Το JRC σκοπεύει να συνεχίσει την παρούσα έρευνα συμπεριλαμβάνοντας πληροφορίες σχετικά με τα ανακοινωθέντα και προγραμματισμένα βιομηχανικά έργα διαχείρισης του άνθρακα για την πιθανή βελτίωση των θέσεων αποθήκευσης. Επιπλέον, μια ακόμα πρόταση για μελλοντική έρευνα που εξετάζεται είναι η ενσωμάτωση στη μοντελοποίηση των μεταφορών κι άλλων τρόπων μεταφοράς όπως είναι η ναυτιλία. Σε μελλοντική δράση θα αναλυθούν οι καταλληλότερες τοποθεσίες για εγκαταστάσεις άμεσης δέσμευσης αέρα.
Leave a Comment