Ο Αρκτικός Ωκεανός, γνωστός και ως Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός, είναι ο μικρότερος και ο πιο ρηχός ωκεανός του πλανήτη, βρίσκεται στην περιοχή του Βόρειου Πόλου και καλύπτεται στο μεγαλύτερο του μέρος από πάγο.
Παρά το μικρό του μέγεθος η σημασία του για το παγκόσμιο κλίμα είναι τεράστια. Σύμφωνα με τη NASA, τα νερά της Αρκτικής απορροφούν περίπου 180 εκατομμύρια τόνους άνθρακα κάθε χρόνο, την τριπλάσια ποσότητα από αυτή που παράγεται στην Νέα Υόρκη. Πρόσφατη έρευνα που έγινε έδειξε ότι, η απόψυξη των περιοχών μόνιμου πάγου της Αρκτικής και η απορροή του ποταμού Μακένζι του Καναδά στο νοτιοανατολικό κομμάτι του προκαλούν την απελευθέρωση περισσότερου CO2 από ό,τι απορροφά σε αυτό το σημείο.
Με τη χρήση προχωρημένης μοντελοποιήσης των ροών του ποταμού εκτιμήθηκε ότι ο ποταμός, αφού ολοκληρώνει το ταξίδι του, εκβάλλει στον Αρκτικό Ωκεανό, στην θάλασσα Beaufort, μεταφέροντας μαζί του ένα μίγμα ανόργανων ουσιών και οργανικής ύλης. Η θάλασσα Beaufort και ιδιαίτερα το Νότιο τμήμα της θεωρείται από τους ειδικούς ασθενής έως και μέτρια καταβόθρα CO2, αυτό σημαίνει ότι δεσμεύει περισσότερο CO2 από ότι απελευθερώνει. Η έλλειψη δεδομένων στην περιοχή ήταν για πολλά χρόνια ένα γεγονός που πρόσδιδε αβεβαιότητα σε οποιαδήποτε επιστημονική εκτίμηση που την αφορούσε. Με γνώμονα αυτό η NASA επιστράτευσε ένα παγκόσμιο ωκεάνιο βιογεωχημικό μοντέλο (ECCO-Darwin) που αντλεί δεδομένα σχεδόν από όλες τις ωκεάνιες παρατηρήσεις.
Η χρήση του μοντέλου επιβεβαιώνει τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην περιοχή. Το δέλτα του ποταμού Μακένζι, όπως και πολλά μέρη της Αρκτικής, έρχονται αντιμέτωπα με σημαντικά υψηλότερες θερμοκρασίες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στην αύξηση του ρυθμού της τήξης του πάγου και τελικά την απόψυξη των υδάτινων οδών και των γύρω περιοχών. Με τον τρόπο αυτό μεγάλο μέρος CO2 που έχει δεσμευτεί απελευθερώνεται πίσω στην ατμόσφαιρα. Πιο συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι για τα νοτιοανατολικά της θάλασσα Beaufort το ισοζύγιο του άνθρακα έχει αναστραφεί και απελευθερώνονται 0,13 εκατομμύρια τόνοι ετησίως, εκπομπή που αντιστοιχεί σε αυτή 28.000 κινητήρων βενζίνης. Υπάρχει διακύμανση στον ρυθμό απελευθέρωσης ανάλογα με την εποχή και την εκροή του ποταμού, με τον υψηλότερο να παρατηρείται κατά τους θερινούς μήνες του έτους
Η σημασία της παρακολούθησης των παράκτιων περιοχών της Αρκτικής είναι τεράστια για τη μελέτη του κλίματος και του κύκλου του CO2. Με τη χρήση του μοντέλου, οι επιστήμονες ευελπιστούν να ξεπεράσουν τα φυσικά εμπόδια των περασμένων δεκαετιών που οφείλονταν κυρίως στην ιδιαίτερη γεωγραφική θέση της περιοχής.
Οι ωκεανοί αποτελούν κύρια καταβόθρα του CO2, απορροφώντας περίπου το 48% του αερίου που παράγεται από τη χρήση ορυκτών καυσίμων. Όμως η δυνατότητα τους να δεσμεύουν CO2 μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας. Η Αρκτική έχει πληγεί σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, σε σχέση με άλλες περιοχές του πλανήτη, από την κλιματική αλλαγή. Από την δεκαετία του ’70 έχει θερμανθεί τουλάχιστον σε τριπλάσιο βαθμό μεταβάλλοντας έτσι την λειτουργία ολόκληρων οικοσυστημάτων. Τα αποτελέσματα αυτών των μεταβολών δεν είναι ίδια σε όλη της την έκταση. Ενώ άλλες περιοχές όπως οι εκβολές του ποταμού Μακένζι, παρουσιάζουν ανησυχητική εξέλιξη ως προς τη δέσμευση του άνθρακα, η αύξηση του πληθυσμού των φυτοπλαγκτόν σε άλλες έχει θετική ανάδραση. Το φυτοπλαγκτόν πρόκειται για έναν από τους θαλάσσιους οργανισμούς που φωτοσυνθέτουν, δεσμεύουν δηλαδή CO2 από την ατμόσφαιρα. Η παρακολούθηση των εκπομπών και της απομάκρυνσης CO2, το ισοζύγιο δηλαδή, από τα ωκεάνια συστήματα έχει τεράστια κλιματική σημασία και οι επιστήμονες ελπίζουν στην καλύτερη αποτύπωση του μέσω του νέου μοντέλου ECCO-Darwin.
Πηγή:https://www.nasa.gov/earth/climate-change/as-the-arctic-warms-its-waters-are-emitting-carbon/
Leave a Comment